தலையணை மந்திரம்

பட்டில் புடவை கட்டி

• பாவை நான் இங்கிருக்க..

தொட்டில் உறங்க வைச்சு

• துணை சேர காத்திருக்க..

கட்டில் கதை படிக்க

• கண் முழிச்சி வேர்த்திருக்க..

தட்டில் பால் பழமும்

• மாமனுக்கு காத்திருக்க..

"யாரோ தானே மாமியார்

• எனக்கு என்ன தேவையா..?

மோரோ கூழோ கொடுப்பாங்க

• மூத்தவரு கிட்ட அனுப்புங்க..

ஊரோ உலகோ பழிச்சாலும்..

• ஒன்னும் கெட்டுப் போகாது..

காரோ வீடோ வாங்கிப்புட்டா..

• கடுதாசி போட்டு அழைச்சிக்கலாம்..!"

தலையணை மந்திரம் நான் போட

• தாயும் மகனும் பிரிஞ்சாங்க..

சிலையென என்னைக் கண்டவுடன்

• சிந்தனை எல்லாம் இழந்தாக..

சரியென அண்ணன் வீட்டுக்கு

• சாயங்காலம் போனாக..

விதியென எண்ணி அத்தையுந்தான்,

• விம்மிக் கொண்டே போனாங்க..!

ஆவி கொதிப்பதை நான்

• ஆருகிட்ட சொல்லி அழ..?

பாவி மனுசன் அவன்

• இன்னும் வந்து சேரலையே!

கூவி விடிய வைக்க

• கோழியுந்தான் வந்திருச்சே..

தேவி எனை மறந்து,

• தேவருந்தான் போனதெங்கே..??!!

-K. கிருஷ்ணமூர்த்தி

(இது வெறும் கற்பனைக் கதைக் கவிதையே. அன்னையை கூட்டிக்கொண்டு போன கணவன் வீடு திரும்பவே இல்லை. மாமியாரையும் பெற்ற தாய் போல போற்றுவதே நமது பண்பாடு.. .)