வாழ்க்கைத் தோட்டத்தில்
மலர்ந்தும்
மலராமல் இருக்கும்
வாசனைப் பூவே..
நீ ஒரு பாவி..
இந்த,
சம்பிரதாய சமூகத்தில்
பிறந்துவிட்டாயே ! !
இந்த மீன் குஞ்சு
நீந்துவதற்குள்..
செதில்களை
செதுக்கி விட்டார்களே பாவிகள்..!!
வாழ்க்கையே
உலர்ந்து விட்ட பிறகு..
உணர்ச்சியற்ற உலகம்
போற்றினால் என்ன?
தூற்றினால் தான் என்ன??
நடை பழகியது போதும்..
இனியாவது,
இறக்கையை உடுத்திக்கொள்..
உயர்ந்த வானத்தில்
உனக்கும்..
கொஞ்சம் இடமிருக்கும்..!!!
-K.கிருஷ்ணமூர்த்தி
நான் அவனில்லை..
கவனத்தை ஈர்க்கும் பதிவுகள்
-
-
எது காதல்? -அத்தியாயம் 24 years ago
-
ஒரு குருவிக்கூட்டின் கதை...!!6 years ago
-
-
-
-
தோழர் சீனிவாசனுக்கு சிவப்பஞ்சலி !12 years ago
-
உன்னுடன் வாழ்கிறேன்..13 years ago
-
நீண்ட மாதங்களுக்கு பின்13 years ago
-
-
விடியாமூஞ்சி14 years ago
-
மீண்டும் உயிர்த்தது.. தமிழுயிர்..!14 years ago
-
-
நடைபாதை மனிதர்கள்15 years ago
-
-
-
தமிழ் வலைப்பதிவு திரட்டிகள்
2 comments:
//இந்த மீன் குஞ்சு
நீந்துவதற்குள்..
செதில்களை
செதுக்கி விட்டார்களே பாவிகள்..!!//
அர்த்தமுள்ள வரிகள்....நன்று...
இது, வாழ்க்கையைத் தொலைத்து நின்ற தோழி ஒருத்திகாக எழுதிய வரிகள்.. உண்மைச் சம்பவங்கள் வார்த்தையாகி, வரிகளாகி கவிதையானால்.. அதன் அர்த்தம் ஆழமாகவும் நீளமாகவும் அகலமாகவும் இருக்கும் என்பது என் எண்ணம்..
Post a Comment
தயை கூர்ந்து, நல்ல தமிழில், நாகரீகமாக உங்கள் மறுமொழிகளை இடுங்கள். அறிவுப்பூர்வமான தர்க்கங்கள் வரவேற்கப்படுகின்றன. நன்றி.